Wala Eh, Ang Bait ? xD

               Ngayong araw na ito ay bakas sa aking pagmumukha ang kamot ng aking mabait? na kapatid (kung makikita mo lang grabe daig pa ang pusa :">) siguro epekto ito ng pagiging mabait kong kuya sa aking kapatid :D ayun, pinagpala tuloy di-oras ang aking mukha -_-. Sa bahay, wala naman akong masyadong ginawa kaya ayun hayahay na naman ako ngunit meron akong inaabangan na aking mga kaklase sa kadahilanang sila ay muling manghihiram sa akin ng kwarderno para sa aming proyekto (ang bait ko noh? nagpapakopya? ganun talaga bakas na kasi iyon sa akin ang bait bait ko daw :"> tapos eto naman si baliw nagpapauto :< ). Sa aking paghihintay, sa umpisa ay sobra kong pinagkaabalahan ito, nandyan pa ung maaga akong naligo tapos pinagliban ko na nga lang muna yung utos sa akin ng aking nanay eh xP subalit, dumating na lamang ang hapon ay wala pa sila kaya minabuti ko na lang puntahan sa kanilang bahay (wala eh, mabait daw eh? pagbigyan natin napuri kasi eh! :D). At nang binigay ko na ang kanilang kailangan sa akin na dapat sila ang pupunta sa amin (wala eh, baliktad na ang panahon :D) ay binola-bola pa nila ako na kesyo ang sipag-sipag ko daw magsulat at makinig tapos ang bait ko pa daw (kaya ayun! si baliw talagang nauto na).

               Pagdating ko sa bahay ay sermon agad ang aking nadatnan sa aking nanay sa kadahilanag mas inuna ko pa daw ang iba kaysa sa akin na kesyo nababaliw ako sa kapakanan ng iba (wala eh, mabait talaga ako eh, ang mabait din sa akin :D)

Hooh ! Nakakabaliw :O

               Ngayong  araw na ito ay walang pasok dahil ngayon daw ang  araw ng pagkuha (daw?) ng pagsusulit ng ika-apat na taon kaya ayun hayahay na naman ang buhay na may halong lungkot dahil kapag walang pasok ay walang pera huhuhu! :'(. At dahil sa wala naman akong ginawa ngayon at para makaiwas utos na din minabuti kong mag-abala-abalahan na gumawa ng mga kakailanganing proyektong ipapasa sa iba't ibang asignatura sa lunes (na totoo ko namang ipapasa at kakailanganin sa lunes kaya taghabol ako nito sa oras) kaso ang dami ng aking gagawin baka di ko matapos. Hooh! nakakabaliw grabe, halos di ko kayanin ang mga nangyayari dahil pagod na at hirap na ako sa paggawa ng gawaing bahay tapos sinabayan pa ng kapatid ko na sinumpong mula sa pagkakatulog at halos nabaliw na ako doon kakapatahan sa kanya dahil talagang pumipiglas ito, nandyan yung nangalmot na siya sa mukha, nauntog na siya sa pader at higit sa lahat ay napaos kaka-iyak >.< (yan kasiiyak pa ... buti nga :P biro lang :D). Hooh! nakakabaliw ang kapatid ko, napagod ako doon ah kaya ayun ng tumahan na at makatulog na ulit ay sumabay na din ako sa pagtulog nito (wala eh! kapagod ... grabe xD).

Pahabol Pa ! -_-

               Ngayong araw na ito, bago magsimulang muli ang talakayan ay bumunot ang aming guro kung sino ang magababsa ng nagawang tula o sanayasay (tugudog-tugudog ... eto na naman ! yes di ako nabunot :D) at amin nang pinagpatuloy at winasto ang hindi natapos na gawain kahapon sa kwaderno na tungkol sa paniinindigan ng tatlong tauhang sina Crispin, Basilio, at Sakristan Mayor. Sa pagwawasto ng aming gawa ay nagkaroon ulit ng gawain na may koneksiyon din sa talakayan na amin naman ding sinagutan. Laking gulat na lang namin ng may isa pang nagpahabol na magdedemo (hays! -_- yan na naman si demo kainis bakit pa sa oras ng Filipino nakakaboring tuloy ... sana math ang ituturo para ganahan naman ako :D). At doon ay nagbigay na lamang ang aming guro ng takdang aralin na nagpapakita sa mga tauhang babae sa akdang Noli Me Tangere na sina Sisa, Maria Clara, Donya Victorina, at Donya Cosolacion na sila ay pinapalooban ng Teoryang Feminismo. Buti na lang at matimatika ang asignaturang kanyang tinuro kaya makikinig ako :D (wala eh ... hilig ko ang math at kinuha nila kasi ang oras ng Filipino ko >.<). Nang natapos na ang talakayan ay wala na daw sususnod na pahabol na magdedelo at doon ay laking sisi ko dahil pede naman sa oras na lang ng TLE (pwede na yun ... ang iba naman di nakikinig eh xD).

Hihi ! Naka "Segway" ... LOL :P

               Ngayong araw na ito ay walang pasok sa kadahilanang holiday daw, ang kaarawan daw ng EDSA Revolution. Kaya ayun ... malungkot nanaman ang aking buhay sapagkat walang pasok ay wala akong pera (kainis talaga ... papasukin nyu ako >.<) at buong maghapon akong walang ginawa sa bahay dahil medyo wala naman masyadong gawain ang aking nanay kaya siya na lamang ang gumawa ngunit uutusan sana ako ng aking nanay na bumili lang saglit pero ayaw kong gumalaw at pinangdahilan ko na lang may gagawin (kahit wala naman ... hihihi ! naka segway ako ! yes ! :D). At doon para abala din ako sa gawain ay naisipan kong gumawa na lang nang magiging prisentasyon ko na tula. Naisipan kong itema sa aking tula ay tungkol sa pag-ibig (eh kasi, puro ganun sila eh ! at saka para naman kiligin ang aking mga kaklase ... ayun gusto nila eh) at doon ay biglang sumagi sa aking isipan na isingit ko ang aking kinahihiligang larong LOL (masubukan nga kung maganda ang kakalabasan :D) at doon ay naka "segway" ako ng ilang may koneksiyon sa aking kinahihiligang laro at doon ay ang naisip kong pamagat ng aking tula ay "Naka Segway ... LOL xD".

Natural Lang Yan ! :D

               Ngayong araw na ito, bago magsimula ang talakayan ay bumunot muli ang aming guro kung sino ang magbabasa ngayon nang kanyang nagawang tula o di kaya sanaysay (tugudog-tugudog sana ay di ako mabunot :D ... hehe lagi na lang eh xD) at amin ding binalik aralan ang tungkol sa ginawa namin noong nakaraang biyernes at maging ang nagsilbing takdang aralin na gawain (huhu! yes ... meron na akong sagot :D kinopya ko lang naman >.< biro lang :P). Sa pagwawasto ng aming gawa ay laking tuwa ko na lang nang tumama ako sa bilang isa (yes! nakatsamba) at habang nagtatalakayan kami ay nandyan na naman ang hindi maiwasang pakikipag harutan at daldalan sa isa't isa habang ang aming guro ay nagsasalita (buti na lang ako ay nakikinig ... hays ! III-Diamong nga naman >.<). At sa talakayan na iyon ay nagkaroon kami ng onting kasiyahan dahil nagkamali at nabaliktad lang nang pagbigkas ang aming guro na tungkol kila Medusa at Galema na kesyo marami daw ulo sa ahas si Medusa (hays! mga tao nga naman ... natural lang yan sa aming mga baliw lang ang peg kasi xD) at dahil doon ay napansin ako ng aking guro na kesyo galak na galak daw ako sa pagpalakpak sa tuwa (hala? di naman ma'am sa ganun natural na kasi sa akin ang ganun pagmasaya pumapalakpak parang baliw nga ... diba ? xD). Sa mga sumunod na pagwawasto ay nagkaroon ng paninermon ang aming guro dahil sa sobra na namang ingay namin (naku! natural lang yan -_- mga baliw nga eh ... diba ang kulit nyu ! kainis >.<). Ngayon din ay amin namang tinalakay ang mga sumunod na kabanata sa akdang Noli Me Tangere, ang Mga Sakristan na binasa ng isa kong kaklase. Dahil doon ay nagkaroon ng onting katanungan aming guro tungkol dito at pagkatapos ay aming inaalam ang teoryang nakapaloob dito at iyon ay ang Teoryang Eksistensyalismo. Pagkatapos ay nagbigay nang takdang aralin ang aming guro na may koneksyon sa teoryang nabanggit sa tatlong tauhang nakapaloob na sina Crispin, Basilio at Sakristan Mayor.

Di Ko Alam ! xD

               Ngayong araw na ito ay patuloy pa rin ang pagsunod sa utos at hindi sunod sa luho ko sa aking nanay at bilang kapalit kasi nito ay papayagan na akong umalis at maggala ngunit ang sabi ay wag lang daw akong magpapagabi (kasi may importanteng kaibigan kasi ang gustong muling makipagkita :D). Sa aming pagkikita ay doon pa rin ang lugar na aming pagkikitaan. At nang kami aynagkita na ay syempre tulad ng dati kakain muna kami bago manood. Ngunit kami ay hindi na manonood bagkos ay maggagala at pupunta sa kanyang pinsa (daw). Sa una ay di ko alam kung saan kami pupunta dahil ayaw niyang sabihin at medyo naninibago ako sa kanya dahil ayaw niyang umimik noong siya ay aking tinatanong kung saan kami pupunta (ano to ? may kasama akong pepe?hays ! kabuset -_-) at kanya lang sinabi kng kailan nandoon na kami (ay ! buset talaga na-set-up ako ! >.<). At doon ay pinagtatanong ako ng pinsan niya tapos nakikinig lang ako dahil kinakabahan ako (kaya pag may sagot na oo o hindi lang ako sumasagot ... :D pede na un). Ngunit ng tumagal nang pinanood at pinakain na ako ay nawala ang kaba ko kaso di naman niya naiintindihan ang aking nais iparating na salita (hays! mas okey pa nung di ako nagsasalita nagkakaintindihan kami -_-).

               Sa aking pag-uwi ay medyo nahuli at natagalan ako sa paggala kaya di ko alam ang aking magiging paliwanag (ahm! bili na lang ako nang pasalubong ... pede na yun xD epektibo na iyon kay mama :D). Kaya nang ako dumating na ay baliwala lang sa kanila ang pangyayaring iyon (hihi! lupit ko noh ! xD).

Espesyal Kasi Eh ! :D

               Ngayong araw na ito ay suno sa utos ako ngayon at hindi sunod sa luho dahil may kakailanganin akong gawin bukas kaya ayon sunod-sunog din pagmaykailangan at hindi pag may time xD. Dahil doon ay buong maghapon magdamag akong sunod sa nais na iutos ng aking nanay dahilan lang sa isang kaibigan gustong makipagkitang muli (ewan ko ba bakit nagustuhan niya na laging nakikipagkita). Napaka-espesyal kasi ng taong iyon eh kaya ayun sakripisiyo muna, teka ! parang dinaig pa nito ang may relasyon ng magsyota? hays! buhay nga naman parang life xD. Nang naubusan na ng iuutos ang aking nanay ay ipinagpabuti na lang niyang ipagpahinga muna ako dahil wala nang gagawing iba at siya na lang daw (syempre sunod naman ako, kapagod kaya ... gusto palit tayo ng estado nang masubukan mo xD biro lang :D) at baka daw ay papwersa daw ako at ayaw naman niya ng ganoon dahil espesyal daw sa kanya ang kanyang laging innuutusan (ganun ba yun? parang di naman -_-).

Huhu ! Yes ! :D

               Ngayong araw na ito ay masaya na talaga ako dahil balik na sa dati ang lahat (yes! wala nan si demo :P ... meron na ulit na talakayan na matino xD) pero bago ang lahat ay muling bumunot ang aming guro kung sino ang magbabasa ng nagawang tula o sanaysay (yes! -_- eto na naman ... wala pa akong gawa eh :( tugudog-tugudog sana di ako mabunot:D). Aming binalik aralan ang nakalipas na talakayan at sa aming bagong talakayan ay sobra akong natuwa sa aking mga kaklase dahil sa tuwing  magsasalita at nagpapaliwag ang aming guro sa talakayan ay siya namang ingay namin (ganun talaga ! natural na sa amin yun ... sobrang na miss lang talaga namin ang aming guro :D kaya bawi-bawi lang sa ingay :P) at sa tuwing tatahimik ang aming guro ay siya ding tahimik namin (huhu! yes ... baliw lang ang peg :D). Aming tinalakay ang tungkol sa bahagi ng kabanata ng akdang Noli Me Tangere, ang Erehe at Filibustero. Pagkatapos noon ay nagkaroon ng ilang katanungan ang aming guro tungkol sa pagkamatay at pagkakulong ni Don Rafael at amin ding tinalakay ang teoryang nakapaloob dito, ang Teoryang Naturalismo. At doon ay nagkaroon kami ng gawain patungkol sa kabanatang na kung saan ay nahihirapan akong sagutan ang bawat katanungan (hooh! grabe ngayon lang ako medyo nahirapan ha -_-) at buti na lang ay ipinagpabukas na lamang ng aming guro ang pagwawasto nito (huhu! yes ... buti na lang wala pa akong sagot eh). Teka? may pasok ba bukas? ang pagkakaalam ko sabado bukas? hays ... hayaan mo na nga pwede na yun -_-.

Tso-ko-la-te ! xD

               Ngayong araw na ito ay masaya-saya pa rin ang aming talakayan kahit na hindi Filipino ang aming pinag-uusapan (yan na naman kasi si demo ... mukhang aabutin nga ng biyernes :'( paano na ang talakayan ? naiiwan na kami) pero pwede na din dahil paborito ko naman din ang nagpalit sa oras dapat ng Filipino, ang Math. Sa talakayan namin sa matematika ay sobra akong naaaliw sapagkat ang talakayan bukod sa masaya ay nakakagigil na makipagbangayan dahil nagbibigay ng mga tsokolate ang aming gurong naastas sa amin kapag kami ay nakasagot ng tama (mmm ... tso-ko-la-te ! ang saya-saya ... ahm ! sagot-sagot din para makadami xD). Sobra akong natutuwa sa nangyayari dahil nakarami nga akong tsokolate at dahil doon ay na sana bukas ay meron pa. :D

               Pagdating-dating ko pa lang sa bahay ay nawala ang saya na aking nadarama sapagkat sermon na agad ang aking natama sa kadahilanang nahuli daw ako sa pag-uwi at bukod pa riyan ay ang malas ko siguro ngayon dahil ang ang kaning aking kinain ay kakulay ng tsokolate (mmm ... tso-ko-la-te ! ang saya-saya ... ahm ! nakakainis kainin -_- wala eh no choice).

Pwede Na ! :D

               Ngayong araw na ito ay masaya-saya naman ang talakayan namin kahit na hindi Filipino na naman ang aming tinatalakay sa oras ng Filipino bagkos ang Chemistry (hays! ayan na si demo ... paano na naman ang talakayan baka naiiwan na kami -_-) at sabi nila hanggang sa biyernes pa daw ang ganitong kalagayan (huhuhu! :'( wag naman ... wala na ako medyo na-uupdate nang maayos sa blog na ito). Maganda-ganda naman ang talakayan sa Chemistry dahil ang guro na nagdemo/nagturo sa amin ay (para sa akin) mabait dahil sayang-saya siyang magturo at iyon daw ay ganyang ginawa para daw ay mabigyang pansin ng iba ang asignaturang chem na ito ay hindi nakakatamad bagkos ay nakakaaliw pag siya daw ang magtuturo (pwede na, pwede na siyang maging guro sa aming paaralan ... pasado siya sa akin nakakaakliw may turo eh :D).

               Pagdating-dating ko sa bahay ay bigla akong inutusan ng aking nanay ngunit wala naman akong reklamo sa nangyayari na para bang ginayuma ako ng aking nanay para sumunod na walang alinlangan (pwede na rin iyon ... wala naman akong masyadong ginagawa (kaya ayon sumunod na lang ako xD).

May iPinaglalaban ata ? xD

               Ngayong araw na ito ay wala pa rin kaming talakayan sa Filipino (alam nyu na iyon) syempre nandyan naman kasi yung demo-demo nanaman ng ibang mga guro sa ibat ibang asignatura (yan tuloy wala akong mag-itopic na maayos sa Filipino :( ... haysss ! talakayin ko lang ang nangyari sa oras dapat ng Filipino). Pero sa tingin ko pwede na din ang ganitong sitwasyon dahil para sa akin ay araw ko ito ... bakit ? kasi math ang kanilang dinemo sa amin (isa sa paburito ko kasi ito eh :D) kaya ayon nakikinig ako kahit na tapos na naman naming talakayan ang tinakalakay doon ... go pa rin :D ngunit ang iba napapansin ko ay walang pakialam sa nangyayari hindi man lang sila nakikinig tapos natutulog na lang sila at sabi pa nga ng iba boring daw ang math (hoy ! hindi totoo yan ... masaya ang math :'( huhuhu ... palibhasa di kasi kayo nakikinig ang dali-dali na nga lang ng math eh ... wag nyu kasing i-down ang sarili nyu :P). Kaya nasabi kong araw ko iyon dahil puros ako na lang at ang iba ko pang mga kaklase ang nakikikooperasyon sa talakayan na iyon maski hindi namin silang tunay na guro (teka ! pansin ko lang ? ... uy wala akong pinaglalaban dito ah ! nag eemote lang ako :D hayaan nyu minsan lang ito).

Sobra Talaga ... Grabe ! xD

               Ngayong araw na ito ay wala kaming talakayan sa Filipino sa kadahilanang mayroong demo ng ibang mga guro na hindi ko alam kung saang lupalop nanggaling :D at sobra naman akong nagagalak sa mga maaaring mangyari kapag sila na ay magdemo sa amin (sana-sana may Filipino para masiyahan ako at para kahit walang filipino ay may maitalakay ako nang matino). Lubos akong nalungkot nang malaman kong wala Filipino na guro ang magdedemo sa amin dahil ang guro na magdedemo sa amin ay asignaturang EP, Agham, at Matematika (grrr ... kainis sobra akong umasa namay Filipino eh sabay wala, grabe -_- bahala kayu dyan di ako makikinig xP biro lang:D). Aking itatalakay na lamang ay ang oras dapat sa Filipino at ang pumalit muna dito ay ang asignaturang agham at doon sa talakayan na iyon ang lahat ay nakikinig dahil ang gurong nagtuturo sa amin pogi (daw? kaya ayun may gana silang makinig -_- nandito naman ako bakit kailangan niyo pangmaghanap ng iba? hihihi ... assuming lang xD sobra talaga ... grabe tong mga babaeng ito ... makatili ! wagas ! :D. Nadadalian lang ako sa aming talakayan sa agham dahil parang balik aral na lang lahat na nangyayari sa oras na iyon (siguro pede naman kahit di ka makinig :D).

Pabor na Pabor :)

               Ngayong araw na ito ay balik na dati ang lahat at nandyan na naman si utos dito, utos dyan at walang iba kung di ang aking butihing nanay? (biro lang :D). Pansin ko lang na ganado ang aking nanay ngayon sa kakautos sa akin, siguro ay araw ko ngayon para lang utos-utosan kasi siguro ay nakailang tambak na ako ng mga gawaing bahay (kasi lagi kong tinatakasan eh :D). At doon ay wala naman akong nagawa sa kagustuhan nito dahil pabor na pabor na din ako sa mga nangyayari (nakuha ko na kasi ang aking kagustuhan eh ... kaya ayun taga-utos naman naman :D lubos na pinagsisisihan ko ito >.< biro lang). Akin namang sinunod kung ano man ang mga gustong ipinag-uutos nito dahil wala akong pagpipilian kung ang sumunod na lamang. Ngunit nakakasingit pa din naman ako ng mga dahilan para lang makapaglibang at ito naman pabor din sa aking nanay dahil malupit akong magdahilan eh :D (ako pa di makalusot sa mga ganyan? imposible ... pero pede din -_-).

Hekasi Bata ! xD

               Ngayong araw na ito ay ang pagpapatuloy ng aking kwento tungkol sa JS. Bago magpatungo sa amin, sa pagrampa kami muna ay pinakain (yes! buti na lang kakain na kami kanina pa ako gutom :D) at nagpasayaw muna sila sa court. At doon ay halos ang iba ay nakatingin sa akin dahil daw parang isang linggo o taon na akong di nakakain (eh kasi grabi talaga, di kasi ako kumain sa bahay kakamadali -_-). Nang kami na at oras na namin para sa pagrampa ay sobra akong kinakabahan, eh kasi sobrang dami nila eh, di tulad ng kami ay nagpraktisa. Ngunit ito'y nawala at nilaro ko na lamang ang patimpalak dahil alam ko nang talo na ako (eh kasi nung sa una ko pa lang pagrampa ay walang pumalakpak, kainis >.<). Kaya ayun nanag awarding na eh di na ako umaasang makakuha ng pamagat xD (okey lang iyon expercience lang habol ko doon :D).

               Pagdating ko sa bahay ay dali-dali akong humiga at nakatulog dahil nga ay inaantok pa ako, eh kasi kulang pa ako sa tuloy sapagkat ilang oras lang ang aking tulog at halos iglip nga lang eh? At doon ay hapon na ako nakagising at kumain lang saglit at muling natulog at kumain lang saglit at hanggang sa nagkain-tulog lang ako. Eh kasi ang saya eh xD.

Iba na Talaga ! :D

               Ngayong araw na ito ay maaga akong umalis sa bahay dahil mayroong huling praktisa kami para sa JS ngayon. Tulad ng dati ay maaga ulit akong nakapunta sa aming paaralan ngunit iba na,iba na talaga ang aming tapang di tulad ng dati na nahihiya (wala eh, sanay na ! makapal na ang mukha :D). Pagakatapos ng aming praktisa ay agad-agad akong umuwi dahil kakailanganin ko nga pahinga nang mga ilang oras man lang . Ngunit di ako makatulog nang maayos kaya ayun di ako natulog ( wala eh ayaw ng mga mata ko na pumikit kasi nga iba na talaga sa pakiramdam kapag ikaw ay tuwang-tuwa na sa mga mangyayari xD). Nang nagsimula na ang oras ng aming JS Prominade ay sobra akong namangha sa mga naging kasuotan aking mga kaklase at sa iba (syempre sa akin din), grabe talaga ibang iba na talaga kapag ang okasyon ay minsan lang sa isang taon (halos ang iba ay nag-shine na sa suot >.<). At doon ay umakyat ako ng entablado sapagkat ang aking kapareha ay siya ang magmamana ng "key of responsibility" kaya ayun nakatayo lang ako magdamag hanggang sa magkainan (grabe ! kapagod ... gusto nyu subukan? libre lng :D). Pero bago pa pala dyan ay sinayaw muna namin sila kasama ang ika-apat na taon na mag-aaral na nagsalin ng kanilang posisyon.

May Kakaiba ? :O

               Ngayong araw na ito, bago mag-umpisa ang talakayan na ito ay bumunot muli ang aming guro kung sino ang magbabasa ng nagawang tula o sanaysay (tugudog-tugudog ! alam nyu na un ... sana di ako :D) at doon ay parang may kakaiba? sa gawa ng magbabasa nang tula nakakaintriga (ops! bawal sabihin :P basta lao-uy daw ang love team). Amin na ding pinagpatuloy ang nagsilbing takdang araling kahapon na gawain din at ito ay ipinasa ng aming guro (sana wag, kilala ko na ang aming guro) at ito ay aming pagtutulong-tulongan sa pamamagitan ng pangkatan (pede na din :D). Pagkatapos ng pangkatan ay nagkaroon kami nang paninermon ng aming guro dahil sa aming ingay (daw?). At doon ay ang aming guro na lang mag-isa ang nagwasto ng aming gawa at doon kanya na ring binigyang tama at kahulugan ang mga mali namin sa pangkat. At halos doon na lamang naubos ang aming oras kaya nagbigay na lamang ang aming guro ng isang takdang aralin na basahin daw ang kasaysayan ng isang ina.

               Pag-uwi ko galing paaralan ay parang may kakaiba kaya dali-dali  akong pumasok at hinanap ang tao doon ngunit wala sila. Mula sa aking kinatatayuan ay may nakita akong kulay puti sa may kabinet (yung puti! papel yun ... takot ka no? xD) at may nakasulat na "umalis na kami kasi ang tagal mong dumating sasama ka sana namin, dito kami sa SM namamasyal". Pabor naman sa akin ang ganoong pangyayari ngunit ako ay nainis nang may nabasa ako sa bandang huli na "ikaw na ang bahala diyan pati sa mga gawaing bahay ha" (huhuhu! :'( totoo ba'to? wawa naman ako edi sana di muna pala ako umuwi -_-).

Geh ! Kembot Lang xD

               Ngayong araw na ito, nagsimula ang talakayan sa pagbunot muli ng aming guro kung sino ang magbabasa ng kanyang nagawang tula o sanasay (tugudog-tugudog ... eto na namang muli siya!) amin ding muling tinalakay ang aming pinanood na palabas kahapon ay ngayon ay amin na ding tinalakay ang teoryang nakapaloob dito at ito ay may limang teorya : Teoryang Klasisismo, Realismo, Naturalismo, Eksistensyalismo, at Feminismo. Ito ay ipinaliwanag ng iba kong mga kaklase maging ang aming guro ang pagkadahilanan ng teorya sa Noli Me Tangere at El Filibustirismo. Habang tinatalakay namin ito ay nagkaroon ng onting kasiyahang naganap, napakembot tuloy ang aming guro di-oras (eh kasi pa sweet pa kasi tumayo ung kaklase ko ... may pakembot pang nalalaman xD ang kulit kumembot ng aming guro nakakagigil sa saya :D). At nagkaroon kami ng kami ng pagbasa kaugnay sa Teoryang Klasisismo at doon ay muling nagkaroon kami ng onting kasiyahan ng dahil sa kaklase kong muli na sobra ang bilis sa pagbasa at maging ang aming guro ay nasiyahan (paano sing bilis ata siya ni flash kung tutuusin :D biro lang ). Pagkatapos ay nagbigay ng gawain ang aming guro subalit kinulang kami sa oras kaya ginawang takdang aralin na lanamng ito.

               Pagdating ko sa bahay ay nakita ko ang aking bunsong kapatid na kumikembot din . At dahil doon ay sobra akong natuwa dahil ang cute-cute niyang kumembot parang tulad din sa aming guro xD.

Malupitun ! @_@

               Ngayong araw na ito ay aming muling pinagpatuloy ang hindi natapos na pagpapanood ng palabas ni Jose Rizal na ginampanan ni Cesar Montano (hala? baka makain na naman ang oras ng sunod na asignatura! pero pede na din ang saya eh :D). Ngayon ay medyo naiinis akong manoos kasi sobrang ingay talaga nga mga kaklase ko (di tulad kahapon ... tahimik -_-) nandyan yung sasawayin mo tapos magpapatuloy lang sa pagdaldal (ang lupit no? yan ang diyamante ... malulupit xD). Ngunit ito ay nawala nang sila ay sinaway na ng aming guro (hays! makakapanood na din nang maayos :D) at nagkakatotoo nga na ang oras na naman ng kasunod na asignatura ay nakaing muli. Dito sa aming pinanood ay aming nalaman kung paano at bakit pinatay si Jose Rizal a.k.a. Pepe. Ang masasabi ko lang tungkol kay Rizal ay sobrang napakatapang niya sa larangan ng pag-iisip at panulat. At dahil doon ay napahanga niya ako nang sobra dahil malupit siya, malupit siyang Pilipino.

Kinain Na ! xD

               Ngayong araw na ito ay maaga at sakto lang sa oras dumating ang aming guro at laking gulat ko na lang ng kami ay ipinaharap sa likod at doon pala ay may nais ipanood ang aming guro na aming tatalakyin (daw?) ngayon, ang istorya ng Noli Me Tangere at El Filibustrismo na ginampanan ni Cesar Montano. Dito ay nagbigay ng panuto ang aming guro kung ano ang aming dapat gawin bago magsimula ang palabas. Sa aming panonood ay maaga kong natanto na ang palabas ay puro pagbabalik tanaw lamang sa nakaraan o sinasalay lamang ni Rizal (Cesar) (siguro marahil para malaman namin ang katotohanan) at ayon lang sa akin ... puro kabrutalan ang mga nangyayari pala dati (buti na lang ay di pa ako nabuhay noon ... ang hirap grabe ! ang hirap mabuhay grabe kasi ang kabrutalan >.<). Halos naubos at lumagpas na lamang ang aming oras na itinakda para sa asignaturang Filipino at halos maging ang oras nang sumunod na asignatura ay nakain na namin sa kapapanood lamang. Nagulat ako ng natanaw kong malayo/matagal pa ang oras na aming gugugulin para ito ay matapos. Habang tumatagal ay nakakatamad nang manood sapagkat ang iba sa amin ay may iba nang ginagawa at may kanyan-kanyang daldalan sa tabi-tabi xD. At dahil doon ay ipinatigil na lang ito ng presidente ng aming kuwarto dahil wala nga ang aming guro (diba ? kaya nagkakaganyan na naman ang diyamante ... daig pa ang nakawalang hayop >.<) at doon halos nakain na ng aming guro ang oras ng sunod na asignatura (ahhh ... siguro nag-usap na ang magkasunod na asinatura ... hays ! hayaan mo na nga xD).

              Maaga akong umuwi sa aking kantinarya ngayon at maaga rin akong nakabalik sa aming paaralan. At sa aking naging pwesto sa kantinarya ay taga manipula lang sa mga softdrinks. Pagkatapos ng pagtinda ay ang laki ng aming kailangang iabono (buset kasi ung kasama ko ... nangingialam kasi ... hays ! buset angsarap manapak xD biro lang) mabuti na lang ay malaki ang pasobra ang remita ng iba kong pang mga kasama sa kantinarya. Kaya ayun nalutas na ang problema ... grabi halos nakain na namin ang lagat ng pasobra piso na lang ang natira xD (hindi, pero kainis talaga ung kasama ko eh).

Pansin Ko Lang ? :O

               Ngayong araw na ito ay nabibigla ako sa mga nangyayari dahil hindi man lang ako inuutusan ng aking nanay sa mga gawaing bahay ... ewan kung bakit siguro ay nasa mood ngayon ang aking nanay (haysss! pede na din iyon ... hayahay ang buhay xD biro lang). Mga kahapunan ay medyo inutos-utusan na ako ng aking nanay at iyon ay pabor naman sa akin (madali lang na kasi ... nandyan ung tatawagin si kapatid, abutin ang gamit, at bumili ng kung ano-ano xD) Dahil doon ay malaya akong nakakagala at nakakapaglibang ng walang alinlangan at hanggang sa napadpad ako sa rentahan ng kompyuter at doon ay nag-update muna ako saglit ng aking blog at laking gulat ko na lang nang makita kong halos wala ni-isa ang nakapag-update (isa na din ako doon :D). Pansin ko lang parang tinatamad na sila mag-blog at isa na ako doon (biro lang xD).

Yung Piling Na ... ! XD

               Ngayong araw na ito ay galak na galak na akong magpraktisa ng rampa para sa darating na JS ngayon  (ahem ! di naman sa nagyayabang ... excited lang talaga ... prinsipe kasi ako, kaso di ko naman seksyon ! huhuhu :'( sayang pero pede na din :D). Subalit akala ko ay libre ako ngayon ... libre na ako sa mga gawain ngunit hanggang akala lang pala (huhuhu ! :'( alam mo ung piling na galak ka na tapos biglang nawala kasi may gagawin ka papala ... aw) syempre para payagan ako at maluho naman ang gusto kong malibre sa gawa ay gagawa ako :) ng mga gawaing bahay (lagi naman eh ... pede na rin para payagan :P). Grabi naman kasi talaga si mama ... alam mo ung piling pagod ka na sa gawa tapos tambak pa ng tambak (huhuhu ! :'( wawa naman ako ... wala eh kailangan ! help me plsss!). Dahil doon ay pinayagan na ako ng aking nanay na pumunta at doon ay maaga rin akong nakapunta. Alam mo ung piling na ang aga-aga mong pumunta tapos pinagtitinginan ka ng ibang mga tao dahil kakaiba ka at iba sa kanila dahil iba ang suot mo (teka! baka porma lang namatino ay pinagtitinginan? huhuhu :'( lord ... sana matigil na'to). Nang nagsimula na ang praktisa namin ay medyo pa kinakabahan ang aking naging kasama dahil sa marami daw ang mga taong manonod sa aming pagrampa at dahil doon maging ako ay nadamay sa kabang kaniyang nadarama (yung piling na nahawa ka lang sa kaartihan ng kasama mo ... huhuhu :'( tama na rampa na hayaan mo na sila) pero ito ay aming binaliwala dahil para na rin matapos agad ang praktisa. At dahil doon ay maaga kaming natapos (haysss! ang saya-saya ... yung piling na ang kaba mo sa una ay nawala bigla ! boom ... ang saya sa pakiramdam XD).

Oh ! Anong Blah-blah-blah ... :D

               Ngayong araw na ito, bago magsimula ang aming talakayan ay muling bumunot ang aming guro kung sino ang magpipresenta ngayon (tugudog-tugudog ... sana di ako mabunot) ngunit sobrang napakatagal ng taong mabubunot ... meron man subalit ay tumatanggi sila sa kadahilanang wala pa daw silang nagawa at isa din ako eh (sana-sana wag ako, sana-sana wag di pa ako handa eh! wala pa akong gawa sake me! :D) at dahil doon ay sobrang bilis ng pintig ng puso ko (tugudog-tugudog ... diba ang bilis?) sa sobrang kaba na sana ay huwag ako ang mabunot. Nang mayroon ng nabunot ... Oh! anong saya aking nadarama? (hala? yan tuloy napapatula ako di-oras. Pagkatapos ay magpapatuloy na sana ang aming guro sa aming talakayan ngunit biglang dumating ang kanyang asawa at bigla akong nagulat ng narinig kong nagtitilian ang aking mga kaklase at dahil doon ay hindi mawala ang ligaya ng aming guro at maging sa tuwing masasalita ay mapapatigil at mapapangiti na parang kinikilig ... Oh! anong ligaya ang kanyang nadarama sa tuwing makikita niya na lamang kanyang asawa (ayiie ... si Ma'am dinaig pa ang mga dalaga diyan sa tabi-tabi :D go ma'am push mo yan :P). At aming nang pinagpatuloy ang talakayan sa akdang Bangkang Papel at maging sa teoryang realismo at hanggang napadpad ang usapan sa tunay na buhay sa pagitan ng pamahalaan at mga rebelde na maiiugnay sa akda. Dahil doon ay naatasan kami na gumawa ng isang liham, mensahe, panalangin, o tula na nakabatay sa isyung panlipunan sa pagitan ng pamahalaan at rebelde. Ito ay ilalagay namin sa makulay na papel na nagsilbing takdang aralin namin at ang napili ko ay mensahe para sa ating pangulo ngayon. Habang ako ay nagsusulat laking gulat ko na lang nang namata ng aking kaklase ang aking gawa na kesyo daw ang haba-haba na daw ng aking naisusulat habang sa kanya ay onti lamang kaso lang daw ang pangit na daw ng aking sulat (huhuhu! :'( ano bayan ... napuri nga kaso may halong panlalait XD) Oh! anong kabaliwan daw aking nadarama kung bakit ganoon na lamang ang aking naissusulat. 

Sensya na Tol ! XD

               Ngayong araw na ito ay aming ipinagpatuloy ang talakayan namin sa akdang Bangkang Papel. Ngunit bago pa diyan ... muli, ay nagkaroon ng isang prisentasyon na kanyang sariling gawang tula o sanaysay ang isa kong kaklase subalit ito'y di natuloy dahil medyo mali at magulo daw ang kanyang gawa (hala! wag naman sayang bumunot muli tugudog-tugudog ayaw ko na ... di pa ako handa!) kaya amin nalamang ipinagpatuloy ang takalayan ... amin na ding tinalakay ang teoryang nakapaloob dito na aming takdang aralin din kahapon, ang teoryang realismo at aming ding muling  binigyang kahulugan ito (kahit na alam naman na talaga namin ... wala eh ! kasama sa talakayan eh). Nagkaroon kami ng pangkatang gawain na kung saan aming bibigyang katangian ang ina at anak sa may akda na aming ding patutunayan. At nagkaroon ng onting katanungan ang aming guro tungkol sa akda na aming sasagutan at doon ay nakasingit ang aming guro ng isang kwento o pangyayari ng isang guro din na naiugnay niya sa aming talakayan (pasensya na tol ... bawal sabihin eh kung sino siya  ... maraming makakaalam eh -_- alam mo naman ang mga tao ngayon :D). Pagkatapos ay nagkaroon kami ng takdang aralin na kung saan kami ay magdadala ng isang makukulay na papel (teka! parang alam ko na kung anong gagawin para bukas? hmmm ... pasensya ulit tol , bawal ko ulit sabihin eh at ewan ko kung bakit? hihihi :P). Ngunit hindi pa tapos ang oras namin at nagpatuloy nang muli ang isa kong kaklaseng tinama ang kanyang sagot at sa kanyang tula ako ay sobrang natutuwa dahil halatang may pinanghuhugutan eh (teka! bawal ulit sabihin kasi ano niya un eh ... basta ! sensya na tol :D).

Ang Kawawang Rebelde ! :(

               Ngayong araw na ito, bago magsimula ang aming talakayan ay laking taka nga aming guro ng madama niyang ang lungkot-lungkot at walang gana kami ngayon (oo nga! ano kaya ang nakain namin ... bakit kaya?) at siguro daw ay baka wala ang mga iba kaya daw ang tahimik namin (mga nangangandidato bilang SSG ng aming paaralan ... mali un, sila ang maiingay di kami ... hahaha bulgaran?). Muli, nagkaroon naman ng isang prisentasyon ang isa kong kaklase na kanyang sariling gawang tula o sanaysay at siya ay napili sa pagbunot sa mahiwagay plastik (*mapapalunok bigla* ah ... ah ... ang lupit ng tula niya ... related sakin :D). Aming muling tinalakay ang buod ng akdang Bangkang Papel na ibinuod ng isa kong kaklase. At ngayon ay amin nang tatalakayin ang mga katananungan kahapon na sobrang nakakapanabik talagang malaman kung ano ba ang totoong nangyari sa akda. Bago pa diyan ay nagkaroon kami ng pangkatang gawain na bibigyan hinuha mo ang nakasaad na pangungusap at sa pagwawasto ng aming guro ay doon na namin nalaman ang katotohanan na sila pala ay isang rebelde at ang ama ng bata ay napatay ng mga kawal. Sa pagkukuwento ng aming guro nasabi ng aming guro na ang isang rebelde ay ang mga taong di tumasang-ayon sa mga katiwalian ng pamahalaan at masasabi kong ako ay isa na rin sa mga rebele (rebelde sa pamilya ... kainis kasi puro kaligayahan lang nila ang gusto nila -_- paano na ako? wawa naman ako). 

Tugudog-Tugudog ! XD

               Ngayong araw na ito ay nagbunot muli ang aming guro para sa magpipresenta ngayon ng kanyang sariling gawa na tula o sanaysay (ay ... eto pede pa literal na to sanay naman na ako eh ... tugudog-tugudog kabado pa rin). Bago mag-umpisa ang talakayan ay pinalabas kami ng aming guro ng kahit anong uri o klase ng papel at doon ay ilalagay ang pangalan, seksyon, taon, at pangkat pati na rin ang aming pangarap sa buhay. Pagkatapos ay gagawin naming isang bangkang papel ito at kailangan ay paunahan sa paggawa at pagnabuo na ito ay lalagay sa balotang dala-dala ng aming guro (tugudog-tugudog sana di ako mabunot) at akala ko ay bubunot muli ang aming guro upang ipaliwanag ang gawa ngunit hindi pala at iyon pala ay magsisibing gawain lamang (hays ... ligtas buti di natuloy may ano pa naman dun ... ahm! sikreto na lang iyon :D). Ang bangkang papel na iyon ay may koneksyon pala sa aming tatalakaying akdang Bangkang Papel ni Genoveva Edroza Matute (ang galing, oo nga no? may koneksyon nga ... ang galing ng gumawa :O hahaha! lokohan lang? halata naman eh ... sa pamagat pa lang :P). Nagkaroon kami ng gawain na kung saan bibigyang kahulugan ang ilang malalalim na salita na nakapaloob sa akda at naatasan ang isa kong kaklase ba basahin ang buod ng akda. Pagkatapos ay nagkaroon kami ng pangkatang gawain na patungkol din sa akda at sa pagwawasto ng aming guro ay kanyang naipahatid o naikwento ang ilang mga pangyayaring naganap sa akda (kabitin naman ... kulang pa dagdag pa nga plsss). Kinulang kami sa oras (ewan ko lang kung kinulang talaga baka sakto nga lang eh o baka pasadya ng aming guro na kami ay mabitin) kaya pinagbuti na lamang na ipagbukas ang ilang mga katanungan kung bakit, sino, at ano atng tunay na nangyari sa akda (tugudog-tugudog ano kaya ang tunay na nangyari talaga ... nakakapanabik naman!).

Bunot-Bunot Din Pag May Time! :D

               Ngayong araw na ito ay wala akong kaalam alam sa nangyayari dahil bago pa man dumating ang aming guro ay nag C.R. lang ako saglit at nang pabalik na ako ay nakita kong nakapila sa labas ang mga lalaking hindi pa gupit at sila uukaan at isa rin ako doon (tatakas sana ako kaso nakita ako ... sayang kala ko ligtas na -_-) kaya nakipila na rin ako. Pagpasok ko ay ipinapasa na ang nagsilbing takdang aralin kahapon kaya dali dali kong hinabol ang sa akin (baka kasi di na tanggapin eh). Nagkaroon ng prisentasyon ang isa kong kaklase na ginawa niyang tula o sanaysay sa pamamagitan ng pagbunot ng aming guro ( tugudog-tugudog ... buti di pa ako nabubunot :D). Muling bumunot ang aming guro kung sino ang magbabahagi ng kanyang nakalap na pelikula. Nagkaroon kami ng ung talakayan tungkol sa maaaring magiging epekto ng saykolohikal sa akda at dahil doon ay nagkaroon ng pagbabahagi ang iba kong kaklase ayon sa kanilang karanasan sa buhay. Nagbigay ng isang gawain ang aming guro na kung saan isasalarawan namin ang aming kaibigan na kapapaloban din ng saykolohikal. Muli, ay bumunot na naman ang aming guro upang basahin ang ilan sa aming gawa na magbabahagi sa harapan (hays! ... bakakabobo sa  bunot-bunot , kabado-kabado tuloy -_-).

Haha ! Bleeh ! :P

               Ngayong araw na ito ay medyo galit sa akin ang aking nanay sa kadahilanang ang hilig ko daw kasing tumakas sa mga gawaing bahay na kesyo hindi ko na daw nagagawa ang aking responsibilidad sa bahay at gala lang daw ang aking inaatupag (ganun? tumakas agad? di ba pedeng libang lang saglit ?). Subalit iyon ay muling nanumbalik sa normal sa kadahilang ako ay kakailanganin niya ngayon (haha! bleeh! :P kala mo ha, kakailanganin mo ako ngayon alis-alis din ng galit pag may time :D ... biro lang XD) dahil sa aalis siya ngayon at hindi ko alam kung saan siya pupunta ngunit nga aking tinanong ay galit pa (hala! galit agad nagtanong lang ... stressed ata o kaya may red alert? hihihi :D). Syempre sunod naman ako para matigil na ang giyera (para narin matigil ang pa g-aalyansa ng bibig nito :D) baka kasi kung saan pa mapunta ang usapan pagsumagot pa ako (hays! :D iyakin kasi si mama eh ... haha! bleeh biro lang).

               Pagdating ng aking nanay ay maayos naman na ang kanyang kalagayan habang ako naman ay pata na paggawa (nandyan ung linis dito, hugas doon hays! nakakapagod talaga ... stressed XD). Syempre para malibang ako ay naglakwatsa muna ako saglit. Nagkaroon kami ng pagtatalo sa pagitan ng aking kapatid dahil sa pagkain lamang at nainis ako ng biglang umiksena ang aking nanay (si mama talaga ... papansin panira ng moment -_-). Yan tuloy nagparaya ako para lang sa aking kapatid na kesyo daw ay mas matanda daw ako at ang mas pinaka masaklap pa dyan ay nang nanalo ang aking kapatid at sinabing haha ! bleeh ! :P (huhuhu :'( wawa naman ako, dapat ako lang nagsasabi nun).

Di Niya Kasi Alam ! :(

               Ngayong araw na ito ay medyo sinusumpong pa rin ako ng pagiging JT (ang saya sa pakiramdam eh) ngunit ito ay nanumbalik sa normal ng ako ay nasermunan na nang aking nanay at bukod pa diyan ay tambak na daw kasi ako sa mga gawaing bahay, maglalaba kasi ang aking nanay ngayon (hays ... eto na naman ... gawa doon bantay dito). Akin din naman itong ginawa dahil may gustong muling makipagkita ng isang kaibigan noong nakaraang sabado pa.

               Natagalan ako sa paghihintay sa kanya at ewan ko nga kung bakit ang tagal niya dumating at babalakin ko sanang umuwi dahil sa tagal nito ngunit hindi ko ito tinuloy sapagkat sayang ang pamasahe at sayang ang pagpunta ko at maging ang paraan para ako ay makaalis nang walang alinlangan, ang pagsisinungaling :). Nang nagkita na kami ay agad kaming kumain at doon ay napadami ang pagkain na kanyang nabili (ang di niya lang alam ay sapat na ang onti lang ... tataba ba ako dyan?). Yehey! eto naman tayo ... kain ng kain payat naman -_- (huhuhu :'( payat? wawa naman ako!). Sinabi ko sa aking kaibigan na limitado lamang ang aking oras at hanggang alas tres lang subalit hindi daw siya naniniwala ... sa payat kong 'to ? este sa mukha kong 'to? di ka naniniwala? ... huhuhu :'( tinakasan ko na nga ang iba kong gawa para makapunta eh! (hays ... di niya kasi alam kong paano ako nahirapan sa pagtakas!). Natagalan din akong naghintay para ako ay payagan na talagang umalis (di niya kasi alam na may iba pang gawain :( .... palibhasa kahit kailan pede siya maggala kung gugustuhin niya!) mga kulang kulang alas singko na ako nakaalis.

               Pagdating ko sa bahay ay sermong muli ang aking naranasan (hays! si mama talaga di niya kasi alam kung saan ako talaga galing -_-) na kesyo dapat ay tulungan ko siyang gumawa ng gawaing bahay at mag-alaga na kapatid man lang hindi daw iyong puro gala lang daw ako dahil daw sa aking napagod daw siya (pero bakit pa kailangang makipagbalagtasan pa sa akin eh ginawa ko na nga ung gawain eh at nag-aalaga naman na ako ... hays! si mama talaga ... pasaway!).