Dapat Hinidi ko na lang Ginawa ! :'(

               Ngayong araw na ito ay ganoon parin ang aking sitwasyon, tambak na naman ako ng gawaing bahay at ngayon din ipagapapatuloy ng aking nanay ang kanyang paglalaba. Dahil doon ako ay nagrebelde para makagala man lang dahil mayroon akong kukuning gamit sa aking kaklase. Hapon na ako nakaalis sa bahay, natagalan ako dahil ayaw pa kasi akong payagan pero nang tumagal ay pumayag din. Pumunta na ako sa aking kaklase at ang sabi niya sa text ay abangan ko na lang siya sa rentahan ng kompyuter at naghintay naman ako. Sa aking paghihitay, ako ay nainip kaya naglaro muna ako saglit. Ako ay lubusang nagtataka dahil alas kwatro na ay wala pa rin siya. At laking inis ko naman ng malaman kong siya pala ay tulog ng mga oras na iyon. Nagparaya ako ng malaan ko iyon kaya naghintay pa rin ako ngunit nainip at nainis na ako kaya lubusan ko nang iniwan ito. Dahil doon ay laking sisi ko naman sa aking sarili dahil nagawa ko pang-awayin ang aking nanay para lang puntahan siya.

               Pag-uwi ko sa bahay ay dali-dali akong humingi ng tawad sa aking nanay dahil sa pangyayaring iyon na hindi katanggap-tanggap. Ngayon natutunan ko na mas bigyan ng importansya ang iyong magulang kaysa sa iba. Dahil ang ating magulang lamang ang nakaka-unawa sa atin kapagka-mayroon tayong pagkakamali.